Κορυφαίος μαθηματικός της αρχαιότητας, ο θεμελιωτής των μαθηματικών ως καθαρά αποδεικτικής επιστήμης, που επηρέασε με το έργο του σε ύψιστο βαθμό τον επιστημονικό τρόπο σκέψης σε ολόκληρο τον κόσμο. Το σημαντικότερο γραπτό έργο του είναι αυτό με τίτλο «Στοιχεία», που αποτελείται από 13 βιβλία, τα οποία έχουν όλα μορφή καθαρά γεωμετρική. Αμιγώς αριθμοθεωρητικά στο περιεχόμενό τους, με περίβλημα πάντως γεωμετρικό είναι μόνο τα 7ο-9ο.Τα πρώτα έξι βιβλία αναφέρονται αποκλειστικά στην επιπεδομετρία, με το 2ο να περιλαμβάνει πάντως προτάσεις καθαρά αλγεβρικής φύσης, στο 10ο υπάρχει μια αριθμογεωμετρική ανάμειξη, ενώ τα δυο τελευταία βιβλία είναι αφιερωμένα στη στερεομετρία. Όλο το σύγγραμμα των «Στοιχείων» εδράζεται πάνω σε «όρους», «κοινές έννοιες» και «αιτήματα». Ανάμεσα στα «αιτήματα» υπάρχει και το περίφημο «5ο αίτημα» περί της παραλληλίας (από ένα σημείο μπορούμε να φέρουμε μόνο μια παράλληλη ευθεία προς μια άλλη δοσμένη), που ταλαιπώρησε επί πολλές αιώνες γενιές και γενιές μαθηματικών για να το αποδείξουν. Από τον 19ο αιώνα οι Λομπατσέφσκι, Ρίμαν, Γκάους, ανεξαρτητοποίησαν το «5ο αίτημα» από τα υπόλοιπα και σχεδίασαν τις νέες όχι ευκλείδειες γεωμετρίες…Η πρώτη καθαρά συμπερασματική κατασκευή της ευκλείδειας γεωμετρίας δόθηκε το 1899 από τον Ντάβιντ Χίλμπερτ. Ο Ευκλείδης και τα «Στοιχεία» του εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να καθοδηγούν τη μαθηματική σκέψη με φιλοσοφικό μάλιστα υπόβαθρο.